ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΜΕ ΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ, ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΟΥΤΑΝΕΣ...

Δεν ξέρω αν το ανέκδοτο που θα σας διηγηθώ σήμερα το έχω ξαναγράψει. Ενδεχομένως. Δεν πειράζει όμως. Αφού δεν το θυμάμαι εγώ, μάλλον ούτε και σεις θα το θυμάστε. Σε κάθε πάντως περίπτωση νομίζω πως περιγράφει, θα έλεγα και με ακρίβεια, τα διαδραματιζόμενα πίσω από τις κυβερνητικές κουίντες. Ξεκινάμε λοιπόν...

Στην Κυψέλη, στο σπίτι του Τσίπρα, μεταβαίνουν ο Νίκος Παππάς και ο Πάνος Καμμένος για να δουν τι θα κάνουν με τους βουλευτές, φοβούμενοι τυχόν διαρροές στην ψηφοφορία για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής που έχει ζητήσει η αντιπολίτευση για τον υπουργό Άμυνας με αφορμή τις συνομιλίες του με τον ισοβίτη (για την υπόθεση του noor 1) Γιαννουσάκη.
Για να δελεάσουν τους βουλευτές και να τους ανυψώσουν το ηθικό, ο Καμμένος προτείνει να γεμίσουν τους τοίχους της Βουλής με γαλανόλευκες σημαίες ώστε να τις βλέπουν οι βουλευτές, να κυριαρχούνται από πατριωτικά αισθήματα και να συνταχθούν με τον πολιτικό προϊστάμενο των Ενόπλων Δυνάμεων, αποδεχόμενοι τα λεγόμενά του πως ό,τι έκανε το έκανε για το καλό του έθνους και του δημοσίου συμφέροντος.
Ο Παππάς προτείνει να βαφτούν οι τοίχοι της αίθουσας της Ολομέλειας με πράσινο χρώμα, που 'ναι της ελπίδας, (αλλά και του ΠΑΣΟΚ, του χώρου δηλαδή που θέλει να μετακομίσει ο ΣΥΡΙΖΑ) ώστε οι βουλευτές να μην απογοητεύονται, αλλά να συνεχίζουν να ελπίζουν ότι το ηθικό πλεονέκτημα παραμένει στην αριστερά και δεν το έχει απωλέσει επειδή ο δεξιός κυβερνητικός συνεταίρος της τα έχει μπλέξει και αντί να ασχολείται με το πως θα βρει πυρομαχικά ψάχνει να δει ποιός διακινεί ναρκωτικά.
Ο Τσίπρας, κατόπιν υποδείξεως της αγλαούς Περιστέρας, προτείνει να βάλουν στην αίθουσα βαρύ κόκκινο χαλί, ώστε να δημιουργείται η εντύπωση ότι η διερεύνηση της εμπλοκής του επιχειρηματία Μαρινάκη στην υπόθεση γίνεται επειδή η κυβέρνηση συνεχίζει να υπηρετεί τις αρχές της Αριστεράς και τον αγώνα κατά της διαπλοκής.
Αφού συμφωνούν, πάνε στη Βουλή και θέτουν τις τρεις προτάσεις σε ψηφοφορία. Ενώ οι βουλευτές ψηφίζουν, ο Τσίπρας κοιτάζει προς το θεωρείο, και βλέπει μια γριούλα να κουνάει συνεχώς το κεφάλι της. Του κάνει εντύπωση και όταν τελειώνει η ψηφοφορία φωνάζει τη γιαγιά κοντά του.
"Γιαγιά, πως και από 'δω, στη Βουλή, και γιατί κουνούσες συνεχώς το κεφάλι όταν ψηφίζαμε", τη ρωτάει. "Παιδάκι μου, εγώ είμαι καθαρίστρια", του λέει, "αλλά πριν με διορίσει, ο μακαρίτης ο Ανδρέας, στη Βουλή, ήμουν καθαρίστρια σε μπουρδέλο. Εκεί, κάθε φορά που στριμώχνονταν τα πράγματα, αλλάζαμε τις πουτάνες, όχι τις μοκέτες και τους καθρέφτες"
Και πώς αλλάζεις πουτάνες, συγγνώμη κυβερνητικό εταίρο; Με πρόσκληση σε κάποιο άλλο κόμμα. Κι αν δεν θέλει κανείς τον συνεταιρισμό, τι κάνεις; Εκλογές; Μα, μπορεί να χαθεί το γκουβέρνο. Ε, τότε αλλάζεις μοκέτες και καθρέφτες, συγγνώμη αφήγημα και υποσχέσεις. Και περιμένεις μήπως οι πελάτες αλλάξουν γνώμη. Κομμάτι δύσκολο, αλλά... ας όψεται η ανημπόρια και η ανάγκη.

Φελνίκος

http://www.matrix24.gr